Het was een steenkoude zondag, wij zaten in een Kerkraadse boekhandel
aan een tafel wat te lullen over vroeger. Wij, dat waren Rene Trost,
Mark Luijpers, Gerrie Senden en ik. Zij zaten er om een fotoboek over
Roda te promoten, ik om mijn boek te signeren, Kunstenaar op Kaalheide,
een autobiografische roman over mijn leven als voetballer van Roda JC
en student aan de kunstacademie in Maastricht, uitgegeven in de
Hard Gras bibliotheek.
We hebben er een uurtje of twee gezeten, ik geloof dat ik een
handtekening heb gezet, ook het Rodaboek was niet populair. In de
oostelijke mijnstreek wordt gewoon nooit gelezen. Trost was
assistent-trainer, hij had het niet naar z'n zin onder Wiljan Vloet,
wilde zelf verantwoordelijk zijn voor een elftal. Senden en Luijpers
mochten van Vloet niet over de middenlijn komen, ze moesten puur
defensief denken in een team met Kone, Cristiano, Sergio en nog wat
andere buitenlanders die voor geen meter mee terug verdedigden. Vloet
vonden ze een mafkees.
Een week later wonnen ze uit bij PSV en nog wat later vertrok Trost
naar Belgie, hij is nu trainer van Lierse SK. Luijpers zit bij MVV en
Senden blijft bij Roda tot ie dood is, hij zat ook als enige in
trainingspak van de club in die boekhandel.
Ik weet niet of ze me vroeger serieus namen, ik bedoel, zij
speelden in het eerste (Trost) of zaten vast bij de selectie (Senden,
Luijpers), ik was een vage kunstenaar die rechtsbuiten speelde in het
tweede, ze noemden me toen Van Gogh. Maar nu waren ze verdomde
geinteresseerd in wat er van me terecht was gekomen. Dat ik nu
kunstenaar ben die tentoonstelt en zo, dat vonden ze te gek. Ik vroeg
wat ze deden als ze niet voetbalden. 'Niets,' zeiden ze. En ze hadden
gelijk. Het bestaan van profvoetballer is al vol genoeg, je hebt
gewoon geen ruimte in je hoofd voor andere dingen en zeker niet voor
pseudo-intellectuele zaken zoals ik dacht toen ik nog bij Roda
speelde. Je gaat echt geen Dostojewski zitten lezen of je druk maken
om de schilderijen van Pollock en De Kooning, laat staan je eigen
schilderijen. Je maakt niet eens schilderijen als je profvoetballer
bent. Je voetbalt en je verder doe je niks, hooguit wat met de
PlayStation aan de gang of een DVD'tje kijken
Kunstenaar op Kaalheide
volgende pagina
