zondag 11 juni 2006
Het is heet geworden en het WK is in volle gang. Nederland wint z‘n
eerste wedstrijd, die niet best was, maar Robben was erg goed.
Argentinie maakt grote indruk, met Riquelme geniaal passend; het
Trinidad & Tobago van Beenhakker is leuk, ze houden de Zweden op 0-0.
We kijken in een Sommergarten aan de Torstrasse of bij een cafe hier
om de hoek, overal staan schermen opgesteld. Van mijn bijgeloof dat
ik alleen moet kijken naar het Nederlands elftal (anders verliezen
we), daar klopt niet veel van. Ik wil vooral alleen kijken omdat m‘n
vrienden de ballen verstand van voetbal hebben, te pas en te onpas de
meest onzinnige dingen roepen tijdens de wedstrijd. Het probleem is
dat ze allemaal denken, iedereen denkt dat ie verstand van voetbal
heeft, maar dat is niet zo, er is slechts een kleine groep mensen
(mannen) die echt verstand van voetbal heeft, net zoals de groep
literatuurkenners klein is of de mensen die weten wat schilderen is.
Of de groep voetballers, de groep echt goede voetballers. Doch
iedereen is enthousiast, ook hier, al wordt hier nog meer onzin
geroepen.
Wolfgang en Nicolai houden niet echt van voetbal, ze kijken
voor de gezelligheid, alhoewel, Nicolai doet niks voor de
gezelligheid. Het gaat hem niet goed, zoals ik al schreef, hij woont
in z'n atelier dat volgens hem net groot genoeg is om in te sterven.
Bulgaarse zwarte humor, wat dat betreft zou hij goed bij Bob passen.
Na een avondwedstrijd gaan we naar de opslagruimte van Paula, waar
ook het atelier van Nicolai is. Staan nog wat schilderijen van mij,
ze staan er ongunstig, de boel is vochtig, dingen zijn aan het
schimmelen, mijn schilderijen zijn er nog redelijk aan toe, het is
toch oude troep - alleen het portret waar RA-RA op staat wil ik mee
terug nemen.
Er kijken opvallend veel vrouwen, soms stijlvol gekleed, met een
voetbaltintje, daar kijk ik graag naar: een mouwloos Italie-shirt,
kort spijkerrokje, blote benen en hoge blauwe laarzen, leuk lachend.
En nu ophouden met dat geloer naar de meiden!
Hammer en Sichel in een reistas per taxi naar Chausseestrasse
gebracht, naar Sergei, de ex van Paula, een volslagen idiote Rus en
hotshot-architect. Jammer dat die beestjes weg zijn. Ben nog een week
in Berlijn, dan is het gezien hier, ik wil schilderen, langs de
Amstel fietsen en de interviews met Van Basten zien.
(14 juni)
