Een week later is de transfer rond, AZ betaalt RKC tussen de twee en
drie miljoen. Zeeburgia ontvangt 50.000 euro, een vermogen waarmee
gapende gaten gevuld kunnen worden. Ajax en PSV blijken ook achter
Donk te hebben aangezeten. Het zit 'm mee: Luirink breekt z'n
jukbeen. Hij speelt in de bekerwedstrijd tegen Bennekom centraal
achterin met Opdam. AZ wint met 10-0, Van Gaal noemt het de beste
wedstrijd tot nu toe. Een paar dagen later de Uefacup-wedstrijd in
Turkije tegen Kayserispor. Hij oogt loom, soms ben je zo nerveus dat
je niet onrustig wordt maar juist overdreven laid-back, daar lijkt
het op van hieruit gezien. AZ plaatst zich voor de groepsfase.
Henk, die altijd in een oude Honda reed, komt al snel met de
nieuwste Audi naar de club. Hij volgt zijn zoon overal, van Waalwijk
tot Turkije tot Alkmaar. Op een training komt hij met een
ingewikkelde pass -en trapoefening aanzetten die hij heeft afgekeken
bij Van Gaal of Koster (inmiddels ontslagen bij RKC). Op zich
logisch: twee spelers centraal, eerste speler beweegt naar links of
rechts, andere speler beweegt in tegenovergestelde richting en
ontvangt de bal, hij kaatst, speler die ingespeeld heeft passt op
derde man, die kaatst weer op speler die als eerste is weggetrokken.
Droge kost voor de gemiddelde Eredivisiespeler, voor onze spelers is
het ondoordringbare hogere wiskunde gecombineerd met zinloos modern
ballet.
Ryan raakt geblesseerd aan z'n knie en is twee weken uitgeschakeld.
Henk zegt dat ie zo weer terug is, maar van Gaal kiest voor Opdam en
Jaliens in het centrum, Steinsson op rechts en De Cler op links.
Mendes draait lekker als verdedigende middenvelder, Schaars en De
Zeeuw bezetten de zijkanten, Martens met z'n fluwelen speelwijze op
tien, Arveladze en Koevermans makkelijk scorend voorin. Op de bank
nog Cziommer, Dembele, Jenner, Gudjohnsson en Luirink die terugkomt.
Het team staat, heeft mogelijkheden. Alleen in het doel zijn er
problemen, blessures en onzekere keepers. Waterreus wordt aangetrokken,
tot hij naar zijn gedroomde Amerika vertrekt verdedigt hij het doel
van AZ.
Steeds als de kop van Waterreus op tv is zie ik Gulpen voor me en
denk ik aan de trainingen op Kaalheide. Op een veld naast het stadion
waar nauwelijks nog gras groeide speelden we eindeloos partijen, als
je Waterreus (Reusje) in je partij had wist je dat je won, hij was
onpasseerbaar. Van de jongens met wie ik bij Roda samenspeelde zijn
er niet veel meer over, ik bedoel, alleen Waterreus, Gerrie Senden en
Luijpers spelen nog betaald voetbal, en Fernando Ricksen (nu bij Dick
Advocaats Zenith St. Petersburg), maar die is jonger.
En waarom ken ik eigenlijk de opstelling van AZ en de
wisselmogelijkheden uit m'n hoofd? Weet niet, het blijft interessant
om na te denken over wie waar moet spelen en hoe een elftal beter
wordt door een bepaalde speelwijze. Wijzelf speelden 4-4-2 op de
manier zoals AZ het doet, maar spelers raakten geblesseerd of waren
er gewoon een tijd niet, we begonnen stroever te draaien en te
verliezen. Nu spelen we 4-3-3, en winnen we weer. Winnen is leuker
dan verliezen. Dat is zo.
Henk is in Suriname, heeft daar een stuk grond gekocht en laat een
huis bouwen. 'Ik blijf twee weken,' zei hij. Ik zit in m'n studio,
het ruikt naar olieverf, m'n voeten zijn koud en ik luister naar
Nux Vomica van The Veils.
